Jurij Kukin
Może dziwne

 

może dziwne, bardzo dziwne ci się zdawać 

myślisz: dziwak niepojęty, kiedy ja 

za chmurami, za chmurami się uganiam 

jak do ładu dość ze sobą - nie wiem sam 

 

ludzie jadą szukać chleba,  

jadą dawny los odmieniać 

uciekają od tęsknoty i od krzywd 

a ja jadę, gdzie prowadzą mnie marzenia 

gdzie wilgotny zapach lasu, tam, gdzie mgły 

 

lecz i tobie może wydać się normalne 

jak każdemu, kto odchodził chciaż raz 

spróbuj sobioe wyobrazić najdokładniej 

góry, słońce, deszcze, pieśni, wiatr i las 

 

niech zostanie w przechowalni  

sterta niedopiętych waliz 

pełnych smutku, dawnych długów, dawnych dni 

a ja jadę szukać marzeń za chmurami 

gdzie wilgotny zapach lasu, tam, gdzie mgły 

​

​

​

​

przekł. Jan Słowiński (ze zbioru 'Wczoraj wolność mi dali')